درمان آسیب دندان مراحل ارتودنسی قدامی می تواند به عنوان مراقبت های اولیه ، ثانویه یا ثانویه طبقه بندی شود (14). توصیه های درمانی برای انواع مراقبت های اولیه و ثانویه پس از تروما استاندارد تر شده است (15). یک وب سایت برای کمک به پزشک در تشخیص مناسب و پیگیری درمان مناسب با توجه به تشخیص (16) طراحی شده است. توسعه این وب سایت باعث شده است که پزشکان برای به اشتراک گذاشتن داده های تروما ، تجربیات و توصیه هایی برای معالجه از پزشکان استفاده کنند. متأسفانه ، تروما به اشکال مختلفی به وجود می آید و همیشه در دسته های مشخصی قرار نمی گیرد. علاوه بر این ، متغیر "زمان" در پیش آگهی پرونده و توانایی پزشک در درمان صحیح صدمات آسیب زای نقش دارد. وب سایت این امکان را برای پزشک فراهم می کند تا رویکردی مبتنی بر شواهد و یا اجماع مبتنی بر تومور دندان را انجام دهد.
درمان اولیه
درمان اولیه مراقبت های فوری است که در اسرع وقت پس از یک حادثه آسیب زا ارائه می شود. به طور کلی ، این نوع درمان وابسته به زمان است و نتایج آن با درمان فوری مثبت تر است. علاوه بر شکستگی تاج و شکستگی تاج با قرار گرفتن در معرض پالپ ، مراقبت های اولیه همچنین شامل معالجه دندان جابجا شده (تجمع جانبی یا سرگرمی جانبی یا بیرون زدگی جانبی) است. وقتی دندان جابجا شده است ، پزشک با قرار دادن مجدد دندان در وضعیت مناسب ، جابجایی را درمان می کند. پس از قرارگیری دندان ، اسپیلت می شود تا دندان را در حالت خود قرار دهد. درمان ارتودنسی فعال بخشی از مراقبت های اولیه نیست.
درمان ثانویه
سطح ثانویه درمان شامل نظارت بر پالپ و بافت های نتال برای بهبودی و معالجه است. این همچنین شامل درمان ارتودنسی دندانهای آواره شده است.
هدف شماره یک پزشک ارائه معالجه درمانی است که به حداکثر رساندن توانایی های درمانی هر دو بافت رباط پالپ و نتال می باشد. نتایج بسته به میزان جابجایی دندان ، مرحله رشد دندان و زمان و روشهای اسپلینتینگ متفاوت خواهد بود. مروری جامع درباره این متغیرها در کتاب آسیب های دندانی توسط آندریاسن و همکاران (15) ارائه شده است.
با جابجایی فاصله زمانی بین تروما و درمان ، درمان جابجایی دندان پیچیده تر می شود. اگرچه کسی گمان می کند که بیمار به موقع به دندانپزشک مراجعه کند ، اما غالباً چنین نیست. طولانی شدن زمان انتظار در بخش های اورژانس و عدم توانایی پرسنل بخش اورژانس برای ارائه قطعی معالجه دندان ، مدت زمان درمان را طولانی تر می کند. در بعضی موارد ، بیمار قبل از مراقبت از دندان نیاز به مراقبت پزشکی دارد تا صدمات از قبیل ضربه مغزی همراه را تثبیت یا درمان کند. در موارد دیگر ، دندانپزشکان که با تروما آشنا نیستند ، هیچ درمان فوری یا معالجه دندانهای آواره را توصیه نمی کنند. در این موارد که زمان زیادی بین تروما و درمان وجود داشته است ، تورم و تجمع مایعات در اطراف دندان مصدوم وجود دارد. در زمان های دیگر ، بهبودی شروع شده است ، با ه شدن بافت نرم و سازماندهی مجدد در ناحیه آسیب دیده. در هر صورت ، دندان جابجا شده ، در صورت غیرممکن بودن ، جابجایی و پاشیدن بدون تجمل اضافی یا استخراج و تجدید مجدد بسیار دشوار است. صرف نظر از این ، فشار کافی روی دندان برای جابجایی کامل دندان در موقعیت اصلی آن دشوار است.
در این نوع شرایط ، پزشک ممکن است مایل باشد که ارتودنسی را به عنوان کمک کننده برای درمان آسیب های دندانی در نظر بگیرد. درمان ارتودنسی دندانهای آواره شده می تواند به چندین روش کمک کند. ابتدا می توان دندان را با یک نیروی بسیار سبک در مقایسه با یک دستکاری دیجیتالی سنگین تر و نیرومند ترمیم کرد. یک سیم انعطاف پذیر سبک می تواند در یک بازه زمانی طولانی ، یک صندلی آرامش بیشتری را فراهم کند ، که اجازه می دهد تا دندان کاملاً مجدداً جابجا شود. اهمیت نیروی بازدارنده نور را نمی توان زیاده روی کرد. تروپ نوشت که هدف از درمان تروما دندان ، بهینه سازی بهبودی پس از آسیب دیدگی است. اطمینان از اینکه سطح آسیب ریشه تا حد ممکن کوچک باشد ضروری است. امکان کنترل صدمات بدنی اصلی به سطح ریشه که ناشی از تروما است ، امکان پذیر نیست ، اما با مراقبت مناسب می توان خسارت های پس از ضربه را کنترل کرد (14).
دومین دلیل در نظر گرفتن درمان ارتودنسی ، میزان خود تروما است. در بعضی موارد ، مجدداً جابجایی دقیق دندان غیرممکن است ، زیرا تروما باعث شکستگی صفحه ی استخوان شده است یا معماری سوکت را مختل کرده است تا جایی که تعویض دندان در موقعیت ایده آل دشوار است. استفاده از نیروهای بازدارنده نور از طریق سازماندهی مجدد بافت ، به پزشك این امکان را می دهد تا درنهایت دندان را در موقعیت صحیح نسبت به سایر دندانها و انسداد قرار دهد. اگر آسیب بیش از حد نباشد ، استخوان می تواند با بهبودی دوباره از بین برود و صفحه و سوکت صورت را مجدداً ایجاد کند.
در صورت تزریق ، معاینه بالینی یا رادیوگرافی همیشه میزان واقعی آسیب را نشان نمی دهد. حرکت به موقع دندانها می تواند تشخیص و درمان دندان را تسهیل کرده و دسترسی به تاج بالینی دندان را فراهم کند (شکل 5). علاوه بر این ، حرکت برخی از دندان ها ، به گفته برخی ، می تواند احتمال آنیکلوز دندان آسیب دیده را کاهش دهد (17).
آخرین مزیت درمان ارتودنسی در شرایط تروما اغلب نادیده گرفته می شود. بسیار نادر است که پزشک در صورت قرار دادن براکت ها و سیم ها ، مجدداً دندان ها را بی حس کند. در کودکی که از قبل ترسیده است ، اگر کودک مجبور نباشد ترس از بیهوشی موضعی را بر همه چیز دیگری که آن روز اتفاق افتاده است ، کنترل کند ، این آسیب را آرام تر و قابل پیش بینی تر می کند. اگرچه این تنها دلیل در نظر گرفتن درمان ارتودنسی نیست ، اما قطعاً یک ابزار مناسب برای مدیریت بیمار است.
، ,دندان ,درمان ,های ,کند ,آسیب ,شده است ,است ، ,پس از ,درمان ارتودنسی ,دندان را ,گرفتن درمان ارتودنسی ,ارتودنسی دندانهای آواره ,درمان ارتودنسی دندانهای
درباره این سایت